Prześniona rewolucja. Ćwiczenie z logiki historycznej

Ksiazka wybitna, w sensie aplikacji pewnego modelu myslenia konsekwentnie wprowadzonego do tresci ksiazki. Jest to zrobione bardzo porzadnie i logicznie. Ksiazka operuje terminologia psychoanalityczna uzyta do analizy procesow historycznych. Kwestia tylko oczywiscie czy sam model myslenia jest modelem z ktorym zgadza sie czytelnik.
Ciekawi mnie ta fascynacja momentami niekontrolowanego okrucientswa w historii, rabacja galicyjska, pogromami, egzekucjami w czasach rewolucji, czy samo bycie swiadkiem okrucienstw, ktore to momenty sa wg autora momentamni kluczowymi,. Czy rzeczywiscie historia jest definiowalna takimi momentami, czy rzeczywiscie sa one esencja prawdy o ludziach i o spoleczenstwie? Nie wiem. Zainteresowanie autora lezy w totalnej zmianie "pola symbolicznego". Cala terminologia ksiazki jest specyficzna i ciekawa, dajaca do myslenia. Oczywiscie z wieloma sprawami mozna sie nie zgadzac, czy ze sposobem ich opisania, lub z jednostronnoscia opisania (np. na str. 157 autor nie wspomina slowem o UPA, ale pisze o tym ze w tym okresie rowniez prowadzono "wojne z Ukraincami" i jako przyklad podaje wymordowanie ludnosci ukrainskiej we wsi Pawlokomie w marcu 1945 roku). Jako ze autor na ogol stara sie zachowac obiektywizm i patrzec na wszystko z wielu stron, to jednostronne spojrzenie na owa "wojne z Ukraincami" mnie zaskoczylo. Chyba konczyl rozdzial i nagle sobie przypomnial o "wojnie z Ukraincami". Jest tu zauwazalny pewnien lewicowy model pisania, ktory zaklada ze "mozna sobie pozwolic" na lekjcewazenie pewnych kwestii. To samo zreszta jest zauwazalne w ksiazkach pisanych z prawej strony.
Generalnie, ciekawi autora dlaczego, po "likwidacji Zydow" i ziemianstwa (ten akurat proces odbyl sie, ku rozczarowaniu autora, bez zadnego specjalnego okrucienstwa) oraz industrializacji i wyksztalcenia narodu, i po przesunieciu granic, owo "pole symboliczne"nie zmienilo sie.
I te ostatnie kilkadziesiat stron jest w tej ksiazce najciekawszych, dlaczego lewica w Polsce, ta wielka nadzieja na "nowa Polske" w sumie upadla. Ksiazka jest z roku 2014 i lewica od tego czasu jeszcze wiecej upadla, na koszt np. Konfederacji. Wspolczesna Polska wg autora nie ma mocnego pola symbolicznego, oscyluje wokol przestarzalych i okropnie zaklamanych "feudalnych" modeli z przeszlosci, nie majac odwagi konfrontacji z trudna przeszloscia. I odpowiedzi autora co do przyczyn obecnej sytuacji sa rowniez ciekawe i wieloplanowe.
Ksiazka zadaje wiele pytan, np. jak Polska po 1945 stworzyla klase mieszczanska (ktorej miejsce przedtem zajmowali Zydzi). Denerwowalo mnie dogmatyczne porownywanie systemu niewolnictwa w USA z sytuacja na polskiej wsi i dogmatyczne naleganie ze "tak naprawde" to wszyscy Polacy cos w czasie wojny komus ukradli i ze po prostu do tej ":prawdy" musimy sie wszyscy przyzwyczaic. Z drugiej strony podobalo mi sie u autora odwazne naleganie na cos, co nigdy nie przeciez bedzie popularnym spojrzeniem na nasza historie. I lewica moze wlasnie ma obecnie taka role, role przypominania o trudnych tematach, grzebanie w naszych narodowym tabu, zmuszanie nas do narodowej "autokonfrontacji".

Ksiazka wybitna, w sensie aplikacji pewnego modelu myslenia konsekwentnie wprowadzonego do tresci ksiazki. Jest to zrobione bardzo porzadnie i logicznie. Ksiazka operuje terminologia psychoanalityczna uzyta do analizy procesow historycznych. Kwestia tylko oczywiscie czy sam model myslenia jest modelem z ktorym zgadza sie czytelnik.
Ciekawi mnie ta fascynacja momentami...

Poleca gen. Rajmund Andrzejczak, GROUND ZERO #6

Poleca gen. Rajmund Andrzejczak, GROUND ZERO #6

Książka warta przeczytania ale też konieczna do skonfrontowania. Czytając kolejne strony poczułem że autor wydał już osąd i w swojej terapii oczekuje od leczonego przyznania się do win, skruchy. Co ciekawe, nie wspomina o karze za popełnione zbrodnie. Na pewno jest w niej wiele racji, ale skrajne fascynowanie się jej treścią jest naiwne i groźne.

Książka warta przeczytania ale też konieczna do skonfrontowania. Czytając kolejne strony poczułem że autor wydał już osąd i w swojej terapii oczekuje od leczonego przyznania się do win, skruchy. Co ciekawe, nie wspomina o karze za popełnione zbrodnie. Na pewno jest w niej wiele racji, ale skrajne fascynowanie się jej treścią jest naiwne i groźne.

To jest bardzo zła książka o rzeczach ważnych!
Przegadana, niespójna, nadęta, nierówna. Czytanie tego było męczarnią. A jeśli chodzi o sedno sprawy, ciężko się nie zgodzić z wieloma wnioskami, ale ta forma odstrasza.

To jest bardzo zła książka o rzeczach ważnych!
Przegadana, niespójna, nadęta, nierówna. Czytanie tego było męczarnią. A jeśli chodzi o sedno sprawy, ciężko się nie zgodzić z wieloma wnioskami, ale ta forma odstrasza.

Spodziewałam się czegoś więcej po zachwytach moich profesorów. Ot, prosta książka, ukrywająca swoją prostotę za hermetycznym, naukowym językiem. Wszyscy wiemy, że nazizm i komunizm zmieniły polskie społeczeństwo. Nie jest to zła pozycja, aczkolwiek nie ma w niej też nic odkrywczego. Mam wrażenie, że autor chciał w ten sposób usprawiedliwić czyny swojego dziadka i ojca.

Może troszkę bardziej się rozpiszę. Otóż pan Andrzej Leder twierdzi w swoim eseju, że etnicznie polska współczesna klasa średnia wyparła ze swojej świadomości to, że awansowała społecznie tylko dzięki zagrabieniu mienia Żydów. Aż mam ochotę podsumować to tak: xD. A o tym, że jego dziadek współtworzył SDKPiL obok Dzierżyńskiego i Róży Luksemburg nie wspomniał. O tym, że ojciec walczył w Armii Czerwonej nie wspomniał. Nie. To my, Polacy, skrzywdziliśmy Żydów i tak naprawdę cieszymy się z tego, że ich już tutaj nie ma. Żydzi nigdy nic nie zrobili przeciwko Polsce (poza współpracą z ZSRR???),są święci. Polacy źli.

Nie wiem jak ocenić tę książkę. Nie jest zła, porusza ważne i ciekawe tematy, ale jest stronnicza, napisana pod tezę i w gruncie rzeczy nic nie wnosi.

Spodziewałam się czegoś więcej po zachwytach moich profesorów. Ot, prosta książka, ukrywająca swoją prostotę za hermetycznym, naukowym językiem. Wszyscy wiemy, że nazizm i komunizm zmieniły polskie społeczeństwo. Nie jest to zła pozycja, aczkolwiek nie ma w niej też nic odkrywczego. Mam wrażenie, że autor chciał w ten sposób usprawiedliwić czyny swojego dziadka i...

Niezwykle ważna książka i głos w dyskusji. Niezbędna do zrozumienia dzisiejszego polskiego społeczeństwa, wykorzenionego i pozbawionego świadomości o swoim fundamencie (micie założycielskim?). Na szczęście nie bardzo hermetyczna w swojej naukowości, przez co czyta się całkiem płynnie.

Niezwykle ważna książka i głos w dyskusji. Niezbędna do zrozumienia dzisiejszego polskiego społeczeństwa, wykorzenionego i pozbawionego świadomości o swoim fundamencie (micie założycielskim?). Na szczęście nie bardzo hermetyczna w swojej naukowości, przez co czyta się całkiem płynnie.

"Prześniona Rewolucja" - to więcej niż tylko książka. To podróż przez skomplikowaną tkankę historii, która nie tylko porusza, ale i inspiruje do refleksji. Ta wyjątkowa lekcja logiki historycznej prowadzi nas przez zakamarki zmian, przekształcając nasze spojrzenie na świat. Każda strona przenika nas emocjami, a każde zdanie staje się kluczem do zrozumienia dzisiejszych realiów.

Uwaga zawiera trudne słownictwo.

"Prześniona Rewolucja" - to więcej niż tylko książka. To podróż przez skomplikowaną tkankę historii, która nie tylko porusza, ale i inspiruje do refleksji. Ta wyjątkowa lekcja logiki historycznej prowadzi nas przez zakamarki zmian, przekształcając nasze spojrzenie na świat. Każda strona przenika nas emocjami, a każde zdanie staje się kluczem do zrozumienia dzisiejszych...

To bardzo wartościowa i ciekawa książka dla osób, które mają już pewną bazową wiedzę na tematy społeczne i historyczne.

To bardzo wartościowa i ciekawa książka dla osób, które mają już pewną bazową wiedzę na tematy społeczne i historyczne.

Niezwykle ciekawe studium historyczno- socjologiczne o polskiej rewolucji i schematach jej funkcjonowania oraz konsekwencjach.

Niezwykle ciekawe studium historyczno- socjologiczne o polskiej rewolucji i schematach jej funkcjonowania oraz konsekwencjach.

Jest to bardzo intrygująca lektura. Szczerze przyznam, że przy wstępie chciałam porzucić jej czytanie (a właściwie słuchanie w postaci audiobooka). Okazuje się bowiem wtedy, że autor będzie posługiwał się terminologią psychoanalityczną i postmodernistyczną oraz że należy przyjąć ją za właściwą do opisu naszej historii.

Niemniej wytrwałam i do dziś myślę o tezach przedstawionych w książce. Dość powiedzieć, że z początku nie byłam przekonana do uznania lat 1939-1956 jako czasów tej właściwej, polskiej rewolucji - ale skończyłam na pełnym zrozumieniu tej tezy. Według autora prawdziwa rewolucja sprawia, że reguły rządzące danym społeczeństwem zostają przetrącone. Przywołuje tu rewolucję francuską, maoizm, a w przypadku polskim - lata 1936-1956 dlatego, że wtedy nasze społeczeństwo zostało pozbawione milionów Żydów, ziemiaństwa, inteligencji, a wreszcie i paru milionów Niemców. A jest to rewolucja "prześniona" dlatego, że nam "się" wydarzyła, nie została przeprowadzona przez nas, lecz rękami nazistów, sowietów, po ustaleniach konferencji Wielkiej Trójki.

Przypuszczam, że indywidualny odbiór pozycji będzie zależał od miejsca zamieszkania, klasy społecznej, pochodzenia etnicznego itd. każdego czytelnika i każdej czytelniczki z osobna. Mogę tu tylko powiedzieć, że będąc Ślązaczką z klasy robotniczej, której miasto rodzinne nie znajdowało się w granicach II RP, czasem przemykało mi przez myśl pytanie, gdzie właściwie znikła cała ta niemieckość. Dopiero przy tej lekturze uderzyło mnie jednak, jak gwałtowna musiała to być zmiana dla mojego społeczeństwa i jak wielka musiała to też być zmiana dla owej ludności niemieckiej - a o tym praktycznie się nie mówi. Wiemy o akcji "Wisła", lecz o przesiedleniu Niemców jako części naszej polskiej historii nie myślimy. Pragnieniem autora jest właśnie przyjęcie do wiadomości i zrozumienie przez Polaków takich wielkich, a pomijanych - prześnionych - wydarzeń.

Jedną z nie do końca uświadomionych pozostałości po owych przemianach jest nasz stosunek do Żydów, a wręcz do słowa "żyd"/"Żyd", które - mimo bycia w pełni neutralnym na gruncie słownikowym - jest jednocześnie słowem-tabu w rozumieniu antropologicznym. Myślę, że jest to intuicyjnie w pełni zrozumiały dla nas podział, ale również tu dopiero odpowiedni fragment książki pozwolił mi się do niego odnieść świadomie i z dystansem.

Prawdopodobnie wrócę do tej książki za kilka lat, kiedy zapoznam z szerszym kontekstem przedstawionych wydarzeń. Mimo wszystko wolałabym jednak, gdyby zdarzenia były analizowane mniej z punktu widzenia filozofii, a bardziej psychologii społecznej, antropologii.

Jest to bardzo intrygująca lektura. Szczerze przyznam, że przy wstępie chciałam porzucić jej czytanie (a właściwie słuchanie w postaci audiobooka). Okazuje się bowiem wtedy, że autor będzie posługiwał się terminologią psychoanalityczną i postmodernistyczną oraz że należy przyjąć ją za właściwą do opisu naszej historii.

Niemniej wytrwałam i do dziś myślę o tezach...